Wie zoekt, zal vinden.
Deze reis begon ik met de vraag, of mij getoond mocht worden waarom ik steeds naar Peru terug wil keren. En wat mijn ware pad is.
En het is echt waar. Met focus, openheid maar ook met de bereidheid om elke uitkomst los te laten, komen antwoorden. Vragen die in het diepst van de ziel ontstaan, komen niet voor niets.
Waarom wist ik 14 jaar geleden al dat ik naar dit land wilde en voelde het meteen als thuis toen ik mijn voeten voor het eerst op deze bodem zette?
Welke antwoorden zou dit land mij tonen?
In deze derde Peru reis, zijn nog veel meer antwoorden gekomen omdat mijn overgave en moed groter was dan in de vorige twee reizen. En de voorgaande hebben er aan bijgedragen dat ik nu dieper durfde te gaan.
“Alles zit al in je”. “Het maakt niet uit waar je bent, overal neem je jezelf mee”. Op een bepaald niveau is dit waar. Op een ander niveau, hebben wij ons lichaam en de menselijke ervaring. Waarvoor het wel degelijk uitmaakt waar je bent en wat je buiten je gereflecteerd ziet. Elk stukje van dit land deed mij anders voelen in mijn lichaam. Elk persoon wakkerde weer een andere kant van mij aan. Tegelijkertijd is er een deel in mij dat zich altijd hetzelfde voelt, waar ik ook ben en met wie dan ook. Het eeuwige in mij. Dus beide zijn voor mij waar.
Ik geloof in vorige levens en tijdens deze derde reis door dit land, zag ik flitsen van mogelijke vorige levens die ik hier had. Dat verklaart voor mij, waarom ik mij hier altijd zo thuis heb gevoeld. Meer dan in Nederland.
Ook het antwoord over mijn pad is denk ik, gekomen. Ik heb meer te leren over sjamanisme en om een gids te zijn op dit vlak. Ik had al een prachtige leraar uit de lineage van de Paqo’s, heelmeesters uit het Andes gebergte. Dit jaar leerde ik verder van hem en dat zal ik blijven doen. In deze traditie doe je groepsceremonies waar je offers maakt met bloemen, planten en meer. Deze gaan gepaard met gebeden, wensen, loslaten, het aanroepen van heilige plekken. Ook geef je energetische healings en initiaties.
Wat er nog bij is gekomen, is een antwoord dat ik ergens al in mij had en ook vreesde: als ik durf te kiezen voor mijn hoogste bestemming, is het toewerken naar “maestra” te zijn op het pad van plantceremonies. Het is een lange weg, waar je (meestal in de jungle) door middel van “plant dieta’s” de kwaliteit van specifieke medicijnplanten ervaart in jezelf. Bijvoorbeeld Bobinsana, Ayahuasca, Tobacco, Noya Rao en nog veel meer. Je eet gedurende 2-4 weken heel licht en neemt elke dag dezelfde plant tot je. De plant geef je lessen, reinigt en helpt om een nog puurder kanaal te doen om, wanneer je er klaar voor bent, mensen te begeleiden in ceremonies.
Dat was nogal een boodschap voor mij.
Binnenkort is het tijd om terug naar Nederland te gaan. Ondertussen is er natuurlijk heel veel gaande in Europa en daar buiten. Ik heb geen idee wat de toekomst zal brengen. Het enige dat ik hoop is om in liefde te blijven, ja, waar ik ook ben en dat deze weg zowel mij als de mensen met wie ik deel waar mijn hart van overstroomt, goed zal doen. Om bij te dragen aan een zo liefdevol mogelijke weg door de onstuimigheid heen.
Gracias Peru, gracias vida!
